ОРГАНИК ДЕҲҚОНЧИЛИКДА ҒЎЗА ҚАТОРЛАРИ УСТИНИ МУЛЬЧАЛАШНИНГ ТУПРОҚНИНГ АГРОФИЗИК ХОССАЛАРИГА ТАЪСИРИ
Abstract
Орол бўйида жойлашган Қорақалпоғистон Республикаси иқлимининг экстремаллиги, тупроқ унумдорлигининг пастлиги ва шўрлиги, баҳорнинг кеч келиши ва салқин бўлиши, гидрогеологик шароитининг бошқа регионлардан ўзгачалиги, баҳорда об ҳавонинг ўта солқинлиги, ўсимлик учун қўлай вегетация даври қисқалиги, экинлар вегетацияси вақтида доимо сув танқислиги билан бошқа регионлардан кескин фарқланиб туради. Шуни айтишимиз лозимки, Қорақалпоғистон Республикасида гектарига йилига 13 тоннадан ярим чириган гўнг бериш зарур бўлса ва ҳар йили сув таъминотига қараб 420-430 минг гектар майдонда деҳқончилик қилинаётнан бўлса, умуман 5421-5590 минг тонна гўнг зарур бўлади. Лекин Қорақалпоғистон Республикаси чорвачилигининг бу майдонни ярим чириган сифатли гўнг билан таъминлашни имкони йўқ. Агар Қорақалпоғистон Республикаси чорвачилигидан бир йилда ўртача 27420,5 тонна кондицияли гўнг олинса ва ҳар йили деҳқончилик қилиб, ҳайдалма ерлари гектарига (420 минг гектар) ўртача 65,2 килограммдан тўғри келади.
