MILLIY URF-ODATLAR VA QADRIYATLARNING MA’NAVIY MADANIYATNING SHAKLLANISHIDA O‘RNI

Abstract

Shaxs kamolotini manaviyatsiz, ma’naviy madaniy merossiz tasavvur qilib bo‘lmaydi. Ma’naviyat rivojini esa kishilik jamiyatining olg‘a intilishisiz anglab bo‘lmaydi. Biri ikkinchisiga chambarchas bog‘liqdir. Buning uchun esa ijtimoiy jarayonlarda har bir inson faol bo‘lishi lozim. Haqiqiy barkamol inson o‘z manfaatini xalq manfaatidan yuqori qo‘ymaydi, hamisha elga g‘amxo‘r bo‘ladi. Insondagi barcha fazilatlar, qadriyatlari o‘z-o‘zidan shakllanmaydi, aksincha, kishilar o‘rtasidagi o‘zaro   munosabatlarda   namoyon bo‘ladi. Odamlar tabiatan turlicha bo‘lishi mumkin, shundaylari borki, qalbi misli daryodek keng, buloq suvidek musaffo, sahovatli, muruvvatli, odamoxun, kek nimaligini bilmaydi. Chunki uni o‘rab olgan muhit shunday yaxshi hislatlarga ega bo‘lgan. Yana shunday toifadagi odamlar ham borki, ularda xudbinlik, faqat o‘z manfaatini ko‘zlash, pand berish, kek saqlash ham bo‘ladi. Bundaylar ma’naviy qashshoq insonlar hisoblanadi. Ma’naviy etuk insonlarni tarbiyalash xususida I.A.Karimov shunday degan edi: “Barkamol insonni voyaga etkazish uchun eng avvalo oila, mahalla, jamiyat va davlatning uzviy hamkorligini yuqori pog‘onaga ko‘tarish lozim. Oila - jamiyat asosi, mahalla - milliy qadriyatlar beshigi. Ahil xonadonda, ma’rifatli mahallada, insonparvar jamiyatda zuqqo yigitlar, oqila qizlar, umr bo‘yi elim deb yonib yashaydigan komil farzandlar ulg‘ayadi”[1].