XALQ OG’ZAKI IJODINGING LINGVISTIK XUSIYATLARI

Abstract

Har bir millatning xalq og’zaki ijod mahsuli xalqning kelib chiqishi paydo bo’lishi yokida biror bir an’analariga borib taqaladi. Ularni o’rganish izlanish olib borish albatta o’sha millat olimlarining zimmasiga tushadi. Ularni tadqiq etgan sari, o’rgangan sari millatning noyob xazinasi ya’ni o’lmas til boyliklari ochila boshlaydi. Ota-bobolarning ko’rgan –kechirganlari yuzasidan vujudga kelgan, bir qancha sinovlarning natijasi o’laroq paydo bo’lgan bu kabi o’lmas asarlar zamonlar o’tgani sayin sayqallanib boraveradi. Barcha millatlarning xalq og’zaki ijodidagi namunalari bir-biriga o’zaro o’xshamasligi mumkin, biroq mantiqan olib qaraydigan bo’lsak, ularning maqsadi, umumiy tushunchasi (jasur, xalqparvar, sof vijdon egasi bo’lgan qahramonni asarning bosh obrazi sifatida gavdalantirilishi) kabi jihatlari bilan ham yaqindir. Til folklorning asosiy qismidir, chunki u til orqali hikoyalar va an'analar uzatiladi. Xalq og'zaki ijodi va ularning an'analari va urf-odatlarini etkazish va saqlash uchun juda muhim bo'lishi mumkin.