“MU’IN UL-MURID” – AGIOGRAFIK ASAR NA’MUNASI SIFATIDA
Main Article Content
Abstract
Maqolada XIV asrda Sharq mumtoz adabiyotida yaratilgan nazmiy shaklda yozilgan “Mu’in ul-murid” didaktik asarining yozilish sabablari va janriy xususiyatlariga to‘xtalib o‘tilgan. Asarning muallifi borasidagi fikrlarga ilmiy munosabat bildirilgan. Shuningdek, agiografik yo‘nalishda yozilgan asarlardagi hikmat janriga ta’rif berilgan, o‘ziga xos xususiyatlari ochib berilgan.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
References
Назаров Б.Н. Ислом агиографияси тизимида мақоматнинг ўрни ва унинг бадиий-услубий хусусиятлари (Баҳоуддин Нақшбанд мақоматлари асосида). Филология фанлари докторлик дисс. – Тошкент: Тошкент давлат Шарқшунослик институти, 2000. – Б. 23.
Т.Е. Қыдыр Дешті қыпшақ даласындағы ислами әдебиет (Х-ХV) (Ислам, иман және ихсан мәселелерінің жырлану ерекшеліктері): Монография – Астана: «Рухани құндылықтарды қолдау қоры» корпоративтік қоры, 2018. – 186 б.
Recep Toparli, Mustafa Argunşah. Mü’inü’l-mürid. Inceleme-Metın-Çeviri-Dizin-Tipkibasım. ANQARA, 2008. 53 s.
Ҳасанов Н.Д. Султон Аҳмад Хазинийнинг “Жавоҳирул аброр мин амвожил биҳор” асари ва унинг яссавийшуносликдаги илмий-тарихий қиммати, ном. дисс... – Тошкент: 1999. – Б.47.
Koprulu F. a. g. e. S. 119.
Uludag S. Tasavvuf terimleri sozlugu. – Istanbul: Kabalchi, 1995.
Тўйчиев У. Адабий тур ва жанрлар. Уч жилдлик, 2-жилд. Эпос. – Тошкент: ФАН, 1992, 68-69 б.
Ҳаққул И. Ирфон ва идрок. – Тошкент: Маънавият, 1998. 148-149 б.